26 prill, 2023
Me qenë lesbike e me gjetë punë në Kosovë, kam mendu se ka me qenë e pamundur. Ka qenë e vështirë me mbajtë gjithmonë një maskë ekstra. Një maskë që peshojke aq shumë sa që ma ndalke edhe frymën. Po a e dini çka ka qenë ma e keqja? Me punu me ni biznes familjar, e me e mbajtë atë maskë edhe në punë edhe në shpi, pa pasë hapësirë kurrë me marrë frymë lirshëm.
Në këtë punë qe e kam ba që fëmijë, shkelje s’kam pasë, po për mua u kon dyfish ma rond me jetu e me punu me njerzit që ma së shumti i du, e gjithmonë me u fsheh.
Nuk ke e lehtë me e fsheh vetën prej nanës, e po këtë nanë me e pas edhe në punë. E ajo nuk është veq nanë për mua, po o njeri ma i veçantë në jetën tem, e nuk ke e lehtë aspak që me e mbajtë atë maskë të mallkume sa herë që e shihja, e unë e shihja ton kohës, se nuk e pata as atë “punë” ku nuk ishte ajo. U ndijsha keq, ja nisi me u bo çdo ditë edhe ma e rond.
E kuptova që kështu nuk shkon, duhna me bo diçka, duhna me ja nis me dal prej këtu, po prapë e mendoja çka munet me bo ni vajzë që është e painformuar për botën jashtë, që nuk e ka as idenë që jashtë ekzistojnë njerëz si unë, e organizata që punojnë e na përkrahin. Çka munet me bo ni vajzë që nuk e ka as vetëbesimin me e bo hapin e parë? Po edhe pse nuk e pata këtë vetëbesim, prapë u dashtë me bo dicka se kështu nuk mujsha mo. I tregova motrës për atë se çka jam dhe ajo e priti shumë mirë. U çudita fort, mu duk çudi se sa lehtë ke me e hekë atë maskë para motrës.
Mbas kësaj ja nisa me apliku edhe nepër vende tjera të punës. Fillova me apliku gjithkund e ja nisën me më ftu në intervista. Ke shumë emocionuese krejt ky proces i gjetjes së punës. Ja nisa me punu me ni kompani e në fillim për shkak se kesh e bindur se krejt shqipëtarët janë homophoba, ndejta e fshehtë. Fillova me punu e ky sen ke përnime ndryshim i madh për mua, se të paktën një pjesë të ditës nuk isha me të shpisë. Ja nisa me u afru ma shumë me kolegët, e vrejsha që muhabeti me ta po më pëlqente çdo herë e ma shumë. Sidomos me menagjerin, e vrejta se si person ishte shumë mendjehapur, po edhe kompania vet kish shumë kulturë.
Çdo ditë e ma shumë ja nisa me u shpreh për vetën e për pëlqimet e mia e krejtë ato që ndjej. Rehatia dhe komforti që mu ofrun në këtë ambient të punës më shtyn me u hap komplet e me e shfaq se mua më pëlqejnë vajzat. Nuk mujsha me besu në fillim, që unë, vajza e cila s’ka besu kurrë që munet me gjetë një vend të punës për shkak të orientimit seksual, sot po flas lirshëm për ndjenjat e mia. Ma e mira e krejt kësaj o fakti se edhe pse disa prej kolegëve të mi janë fetar, ata kurrë nuk më paragjykun e më pranuan. U ndiva shumë e privilegjuar, e nashta ky privilegj mu dha për shkak se punojë në fushën e teknologjisë informative, e në këtë fushë sa m’ka ra mua me pa, ka shumë persona mendjehapur, persona që nuk të gjykojnë për atë qe je.
Më kujtohet një moment shumë i bukur që e përjetova në punë e që s’kam me harru kurrë. Ishte java e Paradës së Krenarisë e kësaj here në zyre kishin vendos me e festu me mua. Zyrja u mbush me zbukurime e me flamur ngjyra-ngjyra, e krejt kjo u bë prej kolegëve të mi, për mua. E suprizat për mua atë ditë nuk përfundun me kaq. Pos flamurit e zbukurimeve ma kishin bo edhe ni torte, e unë nuk mujta me i mbajtë lotët e gëzimit mo, fillova edhe me kajt. Ky ke një moment ku unë u ndjeva e bekuar për këtë punë e për këta njerëz.
Përkrahja që ma kanë bo njerëzit në punë më ka ndihmu shumë që edhe jashtë punës qe unë me e hekë atë maskë që deri vonë ma ka marrë shpirtin. Aq shumë më ka ndihmu kjo përkrahje sa që e morra guximin me ju tregu edhe në shpi.
Nana se priti edhe aq mirë. Por, se harroj kurrë atë ditë ku nana jem pa marrë parasysh mendimet që i ka pas, i pranoi krejt ndjenjat e mia. Se harroj kurrë mënyrën se qysh e zuri gjumi nanën në prehërin tim, e s’kam me e harru kurrë lëmshin e emocioneve që i kam ndje atë ditë.
Mas krejt kësaj experience time, jam e lumtur që si kam ndal ambiciet e mia për shkak të paragjykimeve të njerëzve për orientimin tim seksual. E bash pse se kam ndal ambicien time unë e kam pa se ka edhe vende të punës ku na mundemi me e shpreh vetën. Unë se kam ndal këtë ambicie e shpresojë që askush prej juve ska me e ndal.
