Kategori: News

F.Sh.

Pandemia, përveç cenueshmërisë së shëndetit fizik dhe mendor, vështirësive kolektive ekonomike dhe financiare, personave LGBTIQ+ u shtoi edhe një sfidë, sfidë kjo që u përjetua nga shumë grupe e komunitete të margjinalizuara në një shkallë më të lartë.

“Kërkesë veçanërisht e lartë e personave LGBTIQ+ në Kosovë ishte dhe vazhdon të jetë siguria në shtëpi dhe nevoja për strehim. Pasi që gjatë pandemisë personat LGBTIQ+ u detyruan të qëndrojnë në ambiente homofobike dhe transfobike, e që pikërisht këto ambiente në të shumtën e rasteve rastisin të jenë shtëpitë e tyre, shëndeti i tyre psikologjik dhe fizik ishin në rrezikshmëri më të lartë se ndonjëherë më parë. E këtë e mbështet fakti se kërkesat për strehim janë bërë alarmante gjatë dy viteve të fundit”, tregon Lend Mustafa, Menaxher i Projekteve në organizatën Qendra për Barazi dhe Liri – CEL Kosova.

Meqenëse kërkesat për strehim ishin të shumta, CEL Kosova ka filluar ofrimin e një shtëpie të sigurt për personat LGBTIQ+ në nevojë. Në vitin 2021, në këtë shtëpi të sigurt, janë strehuar pesë persona LGBTIQ+ të cilët dëshironin t’i largoheshin presionit dhe abuzimit psikologjik dhe fizik nga familjarët e tyre.

“Këtë shërbim e kemi ofruar paralelisht me shërbime të tjera të cilat ofrohen që një kohë nga CEL Kosova, të tilla si ndihmë dhe këshillim ligjor, seanca psikologjike, mbështetje morale, si dhe kujdestari ligjore për një person nën moshën 18 vjeçare”, tregon Lend Mustafa duke vënë theks në atë se kapacitetet për strehim janë të limituara.

Personit së cilit iu ofrua kujdestari ligjore nga një punonjës i organizatës CEL Kosova ishte një vajzë transgjinore 17 vjeçare.

“Identiteti im gjinor ishte i papranueshëm si nga familjarët ashtu edhe nga rrethi shoqëror. Abuzimi psikik arriti në atë masë që më nuk mund ta përballoja. U largova nga shtëpia, e madje ndërrova edhe qytet vetëm që t’më mundësohej një jetesë e qetë dhe autentike”, tregon vajza transgjinore që u pranua në shtëpinë e sigurt më 17 shtator të këtij viti.

“Për herë të parë u pranova ashtu siç isha. Për herë të parë u ndjeva e lirë ta manifestoja identitetin tim gjinor edhe në veshje, qëndrime dhe mendime. Të gjitha këto gjëra bazike mu ishin kufizuar për shkak të paragjykimeve dhe bullizimit të vazhdueshëm në çdo ambient të mundshëm”.

Një gjë që vajza dëshiron t’ua rikujtojë personave të tjerë transgjinorë është se procesi i të dalit hapur është i gjatë dhe nuk ndodhë përnjëherë. “Dilni hapur atëherë kur ndiheni të sigurt. Vazhdoni të qëndroni pozitiv pavarësisht sfidave që mund t’i hasni përgjatë rrugëtimit tuaj. Në fund, njëjtë si unë, do ta gjeni mënyrën më të mirë për të jetuar dinjitetshëm si vetvetja juaj”.

Për rastin e vajzës së mitur, si dhe për rastet e tjera me persona LGBTIQ+ të mitur, CEL Kosova ka bashkëpunuar ngushtë me Qendrën për Punë Sociale në mënyrë që asistimi në përditshmërinë e këtyre personave të jetë sa më i shëndetshëm dhe t’u krijohet një mjedis që mundëson zhvillimin dhe integrimin e tyre në shoqëri.

Lend Mustafa tregon se nuk është pranuar ndihmë nga ndonjë institucion tjetër shtetëror dhe në çdo hap të proceseve të trajtimit dhe ofrimit të strehimit dhe/apo ndonjë shërbimi tjetër për personat LGBTIQ+ janë identifikuar mangësi të mëdha nëpër institucione si shkak i dështimit të prioritizimit të shërbimeve sociale nga qeveria dhe akter të tjerë përgjegjës.

“Gjithsesi, ekzistojnë edhe lajme të mira. Komuna e Prishtinës ka ndarë një fond për ndërtimin e strehimores së parë të dedikuar personave LGBTIQ+ në Kosovë, projekt që do ta lehtësoj ballafaqimin e personave LGBTIQ+ me këto problematika në përgjithësi e rrjedhimisht edhe cilësinë e jetesës së tyre”.

Sidoqoftë, ai thekson se nevoja për këtë strehimore vazhdon të jetë alarmante dhe procesi duhet të përshpejtohet sa më shumë që është e mundur.

“Kërkesë për këto shërbime kanë shumë persona të komunës së Prishtinës, mirëpo gjendja në vende rurale është shumë më e ndërlikuar pasi që në shumicën e komunave apo fshatrave të tjera këto çështje nuk diskutohen fare, dhe shërbimet janë pothuajse joekzistente bazuar në rastet të cilat i kemi pranuar. Në shumicën e rasteve, këta persona ndërrojnë vendbanim, duke konsideruar që Prishtina është vend më i pranueshëm për komunitetet LGBTIQ+”.

Si përfundim, duke konsideruar të gjitha problematikat e lartpërmendura dhe kërkesën e lartë të vazhdueshme, CEL Kosova bën thirrje ndaj kryetarit të ri të komunës së Prishtinës që ta prioritizojë dhe përshpejtoj ndërtimin e strehës për personat LGBTIQ+. Gjithashtu, u bëhet thirrje edhe organizatave të shoqërisë civile dhe akterëve të tjerë për solidarizim, mbështetje dhe ndërmarrje të hapave konkret në përmirësimin e situatës momentale.

Donjet Behluli

Ndikimi i kulturës në çdo gjë që ka të bëjë me gjini është i paevitueshëm. Që nga dita e lindjes së një personi, atyre menjëherë iu jipet një identitet gjinor duke u bazuar në seksin e tyre. Pastaj, pritet që ata të veprojnë dhe të bëjnë gjithçka në përputhje me gjininë që iu është caktuar si foshnje. Këto pritje kulturore kanë ndikim në pothuajse çdo aspekt të jetës së një personi; ambiciet në jetë, zgjedhja në karrierë, sjelljet shoqërore, aktivitetet në të cilat angazhohen, shija e tyre në veshje, interesat e tyre të përgjithshme, etj. në thelb, pozicioni i një personi në shoqëri.
Për fat të keq, shoqëria jonë dhe përceptimet e saj ndaj gjinisë nuk janë edhe aq gjithpërfshirëse. Ne rritemi me idenë se gjinia është binare dhe secili person pritet që të bjerë në njërën nga kategoritë: burrë ose grua, por realiteti i gjinisë është shumë më i komplikuar dhe jo çdo person e gjen veten në këto kategori.

Si definohen binariteti gjinor dhe gjinia jo-binare?

Binariteti gjinor është ndarja shoqërore ose kulturore e gjinisë në dy kategori mashkullore dhe femërore të ndryshme e të kundërta, dhe ky është një standard në shumicën e kulturave. Kurse identitetet gjinore që s’janë as mashkullore as femërore – pra identitete që ekzistojnë jashta binaritetit gjinor – konsiderohen jo-binare.

Sfidat e personave jo-binarë

Të ekzistosh si një person jo-binar në një shoqëri që vazhdimisht provon të të kategorizojë si diçka që nuk je, dhe të ndihesh i obliguar të arrish pritje të caktuara mund të jetë shumë e lodhshme. Binariteti gjinor gjithashtu mund të krijojë struktura të institucionalizuara të pushtetit, dhe njerëzit të cilë nuk përshtaten në norma gjinore tradicionale mund të përjetojnë diskriminim dhe ngacmime në hapësira të ndryshme në shoqëri. Mospërfillja, mosbesimi, përçmimet dhe mosrespektimi janë forma të zakonshme të diskriminimit të përjetuara nga njerëzit jo-binarë. Ka gjithashtu njerëz që e konsiderojnë gjininë jo-binare si një trend për të fituar vëmendje. Por një ndër format më të zakonta të diskriminimit ndaj personave jo-binarë është përdorimi i përemrave të gabuar dhe shpërfillja e identitetit gjinor të tyre. Kjo shpërfillje ndodhë kur dikush i referohet një personi duke përdorur një gjuhë e cila nuk përkon me identitetin gjinor të tyre, për shembull nëse i referohemi një gruaje me përemrin “ai” ose me fjalën “burrë”.

A janë përemrat aq të rëndësishëm?

Me definicion, përemrat gjinor janë fjalë që njerëzit përdorin për t’iu referuar dikujt pa e përmendur emrin e tyre. Por për shumë persona jo-binarë, përemrat janë më shumë se një mënyrë se si ata të adresohen. Përemrat janë bërë një mënyrë për të pohuar apo shpallur një aspekt të gjinisë së tyre që është shpesh i padukshëm apo nuk përshtatet me supozimet e tjerëve, dhe si rezultat, përemrat kanë fuqinë të afirmojnë ose të injorojnë realitetin e një personi jo-binar. Kështu që është e rëndësishme që ne të pyesim dhe gjithmonë t’ia respektojmë përemrat një personi. Gjithashtu, inkurajohet përodrimi i një gjuhe neutrale sa i përket gjinisë në mënyrë që ne të jemi sa më përfshirës dhe t’i shmangemi supozimeve për identitetin gjinor të dikujt. Por për fat të keq, ndonjëherë kjo mund të jetë e vështirë sepse ka gjuhë, si p.sh. gjuha Shqipe, që nuk kanë përemra neutral sa i përket gjinisë.

Gjinia si një spektër

Koncepti i gjinisë si spektër nuk është asgjë e re vetëm për shkak se diskursi rreth saj mund të jetë. Identitetet jo-binare janë njohur prej kohësh nga disa kultura dhe shoqëri në të gjithë botën. Për breza me rradhë, qytetërimet autoktone në shtetin Oaxaca në Meksikë, në Amerikën e Veriut dhe Madagaskar kanë përqafuar konceptin e një gjinie të tretë.
Për shembull, “Muxes” — njerëz të lindur në një trup mashkullor, por që nuk identifikohen as si gra as si burra — jetojnë në qytetin e vogël Juchitán de Zaragoza në shtetin jugor të Oaxaca në Meksikë dhe janë të mirënjohur në qytet dhe kulturë si pjesë e një qytetërimi të lashtë. Ka kultura të tjera si kultura vendase Navajo e Amerikës së Veriut ku individët transgjinorë njihen si individë me “dy shpirtra”, ose njerëzit Sakalava në Madagaskar që njohin një gjini të tretë të quajtur Sekrata. Këta shembuj historikë të gjinisë jo-binare dhe jokonformuese kanë krijuar një bazë rëndësishme për mënyrën sesi ne interpretojmë identitetin gjinor sot.

Përveç gjinisë, as seksi nuk është domosdoshmërisht binar. Një në 2,000 njerëz lindin interseks, një term i përdorur për të përshkruar njerëzit që kanë kromozome, anatomi ose karakteristika të tjera seksuale që nuk mund të klasifikohen si mashkullore apo femërore. Kështu që, ideja se seksi dhe gjinia janë binare — që të gjithë bien në njërën nga dy kategoritë — është një konstrukt shoqëror. Nocioni se ka mashkull dhe femër nuk është i pasaktë, është thjesht i paplotë. Shumë individë, qofshin ata interseks apo jo, kanë një përzierje të veçorive biologjike ose shprehjeve gjinore që nuk përshtaten saktësisht në kategoritë meshkuj ose femra.

Identitetet gjinore që janë jobinare

Ka shumë identitete gjinore që bien nën ombrellën jo-binare, por disa prej tyre janë genderqueer dhe gender fluid. Genderqueer i referohet një personi që nuk i pështatet dallimeve konvencionale gjinore, dhe mund të identifikohet me të dyja, asnjërën, apo një kombinim të gjinive burrë dhe grua. Gender fluid i referohet një personi i cili nuk e identifikon veten se ka një gjini të caktuar dhe shprehja e tyre gjinore ose si ndihen për veten mund të ndryshojnë me kalimin e kohës.

Çdo identitet është valid

Përderisa kuptimi ynë i gjinisë evoluon, dhe përgjatë përvojës sonë me të, ne duhet të ia kujtojmë vetes se çdo identitet është i vlefshëm dhe ne duhet të qëndrojmë respektues ndaj të tjerëve dhe gjithmonë të pranojmë veten tonë autentike

Shend Badivuku

Kur marrim vesh se një çift gej janë ndarë, zakonisht pas dy ose tre muajve lidhje, dëgjojmë arsyet si ‘’ishte i/e frikësuar nga përkushtimi’’ ose ‘’kishte nevojë të punonte me vetveten’’. Përderisa këto nuk janë arsye që veçanërisht nuk i kanë edhe çiftet straight, personat e komunitetit LGBTQ+ përballen me një problem që është më rrënjësor.

Personave të komunitetit LGBTQ+, që nga fëmijëria e tyre, u tregohet se të qenit vetvetja është diçka e gabuar. Qoftë ajo nga një perspektivë fetare, patriarkale apo tradicionale, në Kosovë këta persona u nënshtrohen situatave çorientuese, paragjykuese, e ndonjëherë edhe traumatike, gjatë rrugëtimit të të gjeturit vetveten. Dhe kur më në fund e gjejnë, e kuptojnë që vetvetja e tyre nuk është edhe aq e mikpritur në rrethin e tyre familjar dhe/ose shoqëror. Sigurisht që flasim për të shumtën e rasteve, ngase, fatmirësisht, familjet që mirëpresin fëmijët e tyre me të gjitha ngjyrat ekzistojnë.

E kur e kuptojnë se vetvetja e tyre nuk mirpritet në familje, ata/ato krijojnë një ‘’vetvete’’ tjetër. Kjo ‘’vetvete’’ është zakonisht si rezultat i pritjeve të rrethit të tyre që kanë për atë person. Disa dalin mrekullueshëm në shkollë, edhe pse drejtimi në të cilin janë nuk është aspak ai që dëshirojnë, por kanë frikë nga zhgënjimi i prindërve; disa bëhen persona pushover, ku nuk prishin asnjë qejf apo dëshirë të shoqërisë së tyre ngase kanë frikë se shoqëria mund t’i lë; disa kërkojnë këshillim te feja, si e vetmja rrugë për të maskuar ndjenjën e fajit që ndjejnë brenda tyre.

Në thelb, personat e komunitetit LGBTQ+ kanë të bëjnë me shumë shtirje gjatë jetës së tyre. Disa mund të jenë të bindur se e kanë bërë një balancë mes jetës së shtirur dhe asaj reale, por në shumë raste, njëra ndikon më shumë te tjetra pa dijeninë e personit.

Ata/ato janë rritur duke dëgjuar fjalët “të dua ashtu siç je’’, ‘’më pëlqen çdo pjesë e jotja’’ ose ‘’dua gjithçka rreth teje’’ nga familjarët dhe/ose shoqëria e tyre, mirëpo sa vlerë ka ajo ‘’gjithçka’’ kur ai person nuk e shfaq para atyre që i thonë këto fjali. Si mund të të dojë ashtu siç je dikush që nuk të njeh të tërin? Nuk njeh një pjesë thelbësore të vetes tënde? Atëherë po që është vështirë të besosh fjalën ‘’të dua’’. Ata nuk të duan ty, ata duan ‘’vetveten tjetër’’ tënden, është ngushëllim ky që shumë persona të komunitetit LGBTQ+ marrin për veten.

E nëse është shumë e vështirë që ata/ato t’i besojnë fjalëve ‘’të dua’’ që vijnë nga një familjar ose rreth shoqëror, atëherë pse duhet të jetë e lehtë t’i besojnë një personi me të cilin janë në një lidhje romantike? A janë të dashuruar me mua, apo me ndonjë ide të cilën kam krijuar pa vetëdije për ‘ta? E kështu, ata/ato bien në një humnerë të mendimit-tej-mase, ankthit, paranojës e ndonjëherë edhe depresionit. Dhe kultura e Grindr, domethënë kultura e të takuarit për seks e jo më shumë, dhe one-night stands nuk është se ka ndihmuar në zhdukjen e këtij fenomeni.

Jo që ka ndonjë gjë të gabuar me këto kultura, thuajse i tërë komuniteti janë pjesë e tyre, mirëpo ato nuk ofrojnë diçka më shumë se aq, një natë të mrekullueshme dhe asgjë afatgjate. Kur është dëgjuar hera e fundit se një çift janë takuar nëpërmjet Grindr dhe tani janë duke jetuar bashkë në një apartament me pamje nga qyteti me dy qenushët e tyre? Në Kosovë të paktën nuk është dëgjuar kurrë.

Ndoshta është diçka që personat e komunitetit e anashkalojnë komplet, duke menduar ‘’meqë dashuria s’do të jetë e mundur, të paktën do kënaqem’’. Ndoshta disa kanë frikë të ndjekin këtë ‘’ëndërr’’ ngase, përgjithësisht, si shoqëri, jemi të mësuar të ndjejmë turp sa herë bëjmë diçka jashtë normave shoqërore, ndërsa një lidhje e shëndetshme romantike mes dy burrave/grave është diçka tejet utopike. E fatkeqësisht, norma shoqërore për komunitetin LGBTQ+ këto ditë është “Sex, Drugs and Rock and Roll”. Ose ndoshta Rock and Roll duhet të zëvendësohet me Techno.    Ajo që do ndihmonte në krijimin e një rehatie dhe vetëbesimi te personat e komunitetit do të ishte përfaqësimi medial i tyre. Sikur të kishin pasur një portretizim të dashurisë mes gjinisë së njëjtë në media, televizor apo filma, ku ajo paraqitet si diçka tejet normale. Është e vërtetë që përmbajtje të tillë gjejnë nga vendet jashtë Kosovës, mirëpo kjo vetëm i kujton sa mirë është atje e jo këtu. Filmi “Martesa”, një film që flet për një trekëndësh dashurie, ku një burrë është i detyruar të martohet me një grua, ngase frikësohet të dashurojë një burrë tjetër, ka qenë një gur shkalle për këtë kauzë, mirëpo nuk duhej të ndalohej aty. Kemi nevojë për persona gej, lezbike, trans, jo-binarë, queer në media, televizor dhe filma, ku flasin shqip, ku tregojnë se si është të jetosh në Kosovë dhe të kesh punën e ëndrrave, partnerin e jetës apo një qëllim jetësor.

Më 21 tetor 2020, duke e parafrazuar deputetin e Partisë Demokratike të Kosovës, z. Mërgim Lushtakun i cili nga foltorja e Kuvendit të Kosovës thotë që: Shkenca ka vlerësuar që legalizimi i martesës së seksit të njëjtë do të çoj në efekte katastrofike shoqërore dhe familjare…

Read More

Në kuadër të edicionit të 5-të të #YouthSummitinSkopje u mbajt një panel diskutimi “Perspektiva Rajonale e EuroPride 2022” i cili është moderuar nga Antonio Mihajlov ku morrën pjesë përfaqësues nga Kosova – CEL – Lend Mustafa, Serbia – Marko Mihailović, Bosnja dhe Hercegovina – Amina Imamović dhe nga Mali i Zi.
Në këtë panel është diskutuar për përvojat rreth organizimit të Paradës së Krenarisë në Ballkan dhe për perspektivat rajonale të EuroPride 2022

Ishte nder dhe kënaqësi të prezantojmë punën tonë dhe sfidat e personave LGBTI+ në takim me ish-presidentin e Shteteve te Bashkuara te Amerikes z. Bill Clinton i cili erdhi për vizitë ne Kosovë

Në këtë panel u diskutua për situatën aktuale në lidhje me rekomandimet që janë derguar mbi ligjin e martesave që ligjet të jenë të harmonizuara me Kushtetutën e Republikës së Kosovës.

U zhvillua një debat mjaft konstruktiv i cili gjithashtu ka vënë në pah gaditshmërinë nga shoqëria civile për ti kontribuar projektit të Kodit Civil në mënyrë që të jetë sa më gjithpërfshirës dhe të jetë në shërbim të cdo qytetari të Kosovës.

Në këtë panel ishin të ftuar Blert Morina, drejtor ekzekutiv në Centre for Equality and Liberty – CEL, Igballe Rogova, drejtoreshë ekzekutive i Rrjetit të Grave të Kosovës, Alfonos Benjamin Lentze, Programi i EU për Kodin Civil dhe Kerstin Niethammer-Jurgents, Programi I EU për Kodin Civil.

Cel Kosovo nënshkruajti kontratë me Austrian Development Agency. Projekti do të fokusohet në ngritjen e vetëdijes për të drejtat e komunitetit LGBTI.
Ne i falenderojmë për përkrahjen e vazhdueshme në promovimin dhe avancimin e të drejtave të komunitetit LGBTI në Kosovë.

CEL ishte pjesë e punëtorisë për avokim dhe çështje gjyqësore në lidhje me #CivilPartnership në Ballkanin Perëndimor, organizuar nga ILGA-Europe me përkrahjen e Council of Europe SOGI unit në Podgoricë, Mal të Zi.

Qendra për Zhvillimin e Grupeve Shoqërore – CSGD dhe Qendra për Barazi dhe Liri – CEL konsiderojnë që Projekt-Kodi Civil shkel të drejtat për partneritet (martesë apo bashkësi jashtëmartesore) për personat LGBTI në Kosovë dhe pajtohet me interpretimin ligjor të Avokatit të Popullit Hilmi Jashari që po ashtu ka identifikuar shkeljet e njëjta të të drejtave të njeriut në Projekt- Kodin Civil.Projekt-Kodi Civil definon martesën si bashkësi ligjërisht të regjistruar ndërmjet dy personave të sekseve të ndryshme. Po ashtu, definon që Burri dhe Gruaja, kanë të drejtën të martohen dhe të formojnë familje. Më tej, Projekt-Kodi Civil parasheh mundësinë e krijimit të bashkimeve tjera civile me një ligj të veçantë. Të gjitha partneritetet e mundshme (martesa apo bashkësia jashtëmartesore) duhet të rregullohen me Kodin Civil. Kjo çasje e të rregulluarit të partneriteteve tjera me ligje të veçanta, tenton të ndaj të drejtën për partneritet për personat LGBTI nga ato të qytetarëve të tjerë të Kosovës. Një çasje e tillë është shkelje fundamentale e të drejtave të njeriut të personave LGBTI në Kosovë, dhe nuk paraqet gjithëpërfshirjen e të drejtave të qytetarëve të Kosovës.Ministria e Drejtësisë ka publikuar Projekt-Kodin Civil të Republikës së Kosovës. Përderisa Ministria e Drejtësisë ka përshkruar kodin si “një kod civil modern”, pas një shikimi të shpejt mund të kuptohet që ky draft lë shumë për t’u dëshiruar. Projekt-Kodi civil ka dështuar në sigurimin e njohjes ligjore të statutit të partneritetit të çifteve të sekseve të njëjta (të bashkësisë jashtëmartesore apo martesës) dhe i’a mohon këtyre përsonave të drejtën për të krijuar familje. Mos rregullimi i partneritetit për çiftet e të njëjtit seks në Projekt-Kodin Civil nga grupi punues që është formuar nga Ministria e Drejtësisë, është çasje diskriminuese në bazë të orientimit seksual.Kushtetuta e Kosovës garanton të drejtën për martesë dhe krijimit të familjes. Është e qartë që në Kushtetutën e Kosovës nuk ka gjini të përcaktuar, që do të pengonte çiftet e seksit të njëjtë të martoheshin dhe të krijonin familje. Më tej, Kushtetuta e Kosovës siguron edhe shtresa të tjera të mbrojtjes së të drejtave themelore të njeriut. Neni 24 i Kushtetutës – Barazia para ligjit garanton që çdo person gëzon të drejtën e mbrojtjes ligjore pa diskriminim duke përfshirë edhe orientimin seksual si bazë të mbrojtur. Kushtetuta lejon zbatueshmëri direkte të Konventës Europiane për Mbrojtjen e të Drejtave të Njeriut dhe Lirive Themelore dhe të Protokolleve të saj në legjislacionin e brendshëm të Kosovës, dhe përcakon që në rast të konfliktit të dispozitave ligjore të mbizotëroj ato. Më tej, në pajtim me Nenin 53 të Kushtetutës së Kosovës, të drejtat themelore të njeriut duhet të interpretohen në harmoni me praktikat gjyqësore të Gjykatës Europiane për të Drejta të Njeriut. (“GJEDNJ”)Gjykata Europiane për të Drejtat e Njeriut ka njohur bashkësinë e personave të seksit të njëjtë si partnerë në Konventën e të Drejtave të Njeriut në nenet lidhur me “Jetën e Familjes”. Gjithashtu, GJEDNJ ka dhënë një numër të konsiderueshëm të gjykimeve lidhur me obligimin pozitiv të shteteve për të njohur ligjërisht partneritetin e çifteve të seksit të njëjtë. Grupi punues ka dështuar të aplikoj praktikat e Gjykatës Europiane për të Drejtat e Njeriut dhe ka dështuar të draftoj legjislacion që është gjithëpërfshirës dhe jo-diskriminues në bazë të orientimit seksual. Është e qartë që Projekt-Kodi Civil përjashton persona nga e drejta për partneritet dhe e drejta për të krijuar familje në bazë të orientimit seksual. Si i tillë, është diskriminues dhe shkel Nenin24 të Kushtetutes, që garanton barazi para ligjit dhe Nenin 37 të Kushtetutës, që garanton të drejtën për martesë dhe familje. Prandaj, Projekt-Kodi Civil duhet të përshkruhet në përputhje me obligimet e Kosovës për të siguruar të drejta të barabarta për të gjithë qytetarët dhe duhet të siguroj njohjeligjore të çifteve të seksit të njëjtë.

Blert Morina dhe kolektivi artistik Haveit janë nderuar me Çmimin për Demokraci për vitin 2018 për kontributin e tyre në promovimin e të drejtave të njeriut dhe barazisë gjinore në Kosovë.

Read More

U mbajt takimi i përbashkët në mes të Avokatit të Popullit, Organizatave Joqeveritare dhe Shoqërisë Civile, qëllimi i të cilës ishte vazhdimi i praktikës së vitit të kaluar i shënimit të përbashkët të 10 dhjetorit, Ditës Ndërkombëtare të të Drejtave të Njeriut.

CEL nënshkroi kontratën për projektin “Avancimi i Pozitës së komuniteteve LGBTI në Shoqëri”.

Ju faleminderit shumë Ambasada e Holandës në Kosovë.

CEL ka mbajtur një vizitë studimore në Shqipëri, Tiranë me ç’rast është takuar me disa organizata jo-qeveritare dhe akter të tjerë të rëndësishëm për të drejtat e njeriut.

Read More

Të dashur miq,

Ambasada Holandeze në Kosovë shprehë kënaqësinë të njoftojë që sot u nënshkrua kontrata e re,- projekti Matra “Përmirësimi i gjendjes së komuniteteve LGBTI në Kosovë!”

Projekti fillon në nëntor 2016 dhe do të zgjasë përafërsisht dy vite.

Read More

Së bashku me kolegët nga Qendra për Barazi dhe Liri e Kosovës dhe (Parada ponosa Beograd )- Parada e Krenarisë e Beogradit mbajtën një takim me përfaqësuesit e Ministrisë së Punëve të Jashtme të Norvegjisë.
Në këtë takim u diskutua për statusin e personave LGBTI në rajon, sfidat e aktivistëve LGBTI dhe mënyrat se si të mbështesim luftën tonë për një shoqëri pa diskriminim, dhunë dhe urrejtje ndaj personave LGBTI.
Faleminderit edhe një herë, Komitetit Norvegjez të Helsinkit për rregullimin e këtij takimi.

Në kuadër të programit “Let It Be” të PriFilmFest, u mbajt diskutimi “Ndikimi i Filmit në ndryshimin e pikëpamjes së një shoqërie Homofobike”, në panelin e të cilit morri pjesë edhe CEL.

U mbajt konferenca e organizuar nga ATRC me temën: “Rritja e pjesëmarrjes së grupeve të margjinlizuara në Kosovë” në panelin e titulluar “Komunitetet LGBT dhe shoqëria kosovare” ku ishin të ftuar:
Avokati i popullit – Hilmi Jashari, i cili diskutoj për rolin e tij në mbrojtjen e komuniteteve LGBTI si dhe për mangësit e ligjeve në fuqi ,
Habit Hajredini nga Zyra për Qeverisje të mirë, diskutoj mbi arritjet dhe sfidat e institucioneve shtetërore në lidhje me të drejtat e komunitetit LGBTI, ndërsa Prof.dr. e Sociologjisë, Linda Gusia njëkohesisht dhe anëtare e bordit të CEL diskutoj për Seksualitetin dhe cështjet LGBTI, duke shpjeguar rolin a arsimit si të rëndësishëm për komunitetet LGBTI.

Read More

Stafi i CEL pati një takim shumë produktiv me përfaqësuesit e STREHA, e vetmja strehë e mbetur në rajon. Gjatë takimit është diskutuar mbi bashkëpunimin e mëtejshëm në lidhje me ndihmën për të rinjtë LGBT të pastrehë në rajon.

Rajmonda Sylbije ishte pjesë e panelit ” Mbrojtja e lirisë së tubimit ”.
Përvojat dhe zgjidhjet e reja, gjatë Konferencës Rajonale për Lirinë e Asamblesë në Ballkanin Perëndimor të organizuar nga YUCOM dhe Komiteti i Helsinkit për të drejtat e njeriut.